Recenzja książki – konkurs „Planetarianie”

Za nami pierwsza edycja Facebookowego konkursu Planetarianie! 🙂 Zwyciężyła recenzja książki, napisana przez panią Anię 🙂 Zapraszamy do czytania!

„Cuda za rogiem” autorstwa Keigo Higashino

Książka wzbudziła moje zainteresowanie dość nietypową, przyciągającą wzrok szatą graficzną. Intensywnie czerwona okładka, z emblematami typowymi dla japońskiej kultury i intrygującą informacją, iż pozycja została sprzedana w 12 milionach egzemplarzy. Sięgnęłam po nią z ciekawości, ale z dużą dawką sceptycyzmu. Autor zupełnie mi nieznany, kulturowa przepaść nas dzieląca, wydała mi się niemożliwa do pokonania. Po przeczytaniu tej książki wiem, jak bardzo się w tym względzie myliłam.

Warto się przekonać, na czym polega fenomen tej powieści. Tylko z pozoru jest to historia małego sklepiku, którego właściciel udziela porad. Prośby o pomoc wrzucane do małej skrzyneczki nigdy nie zostają bez odpowiedzi. Każdy z rozdziałów to teoretycznie zupełnie odrębna opowieść. Losy bohaterów przeplatają się w misternej konstrukcji czasu i przestrzeni. Po przeczytaniu kolejnych stron, wydaje nam się, że wiadomo czego się spodziewać. Nic bardziej mylnego. Autorowi za każdym razem udało się mnie zaskoczyć.

Książka w swej wymowie głęboko humanitarna, krzepiąca i rozlewająca ciepło w sercu obfituje w historie ludzkich dramatów, trudnych decyzji i brzemiennych w skutki wyborów. Skrajnie różne emocje przeplatają się jak w kalejdoskopie. Autor zostawia czytelnika z refleksją, że nic co w życiu nie robimy nie pozostaje bez wpływu na innych i na nas samych. O tym, że warto rozważyć „za” i „przeciw”, powstrzymać złe słowa i nie posyłać ich w świat.

Powracające do nas dobro, odnalezione ścieżki, urok wspomnień i odkrywania tajemnic przeszłości to prawdziwi bohaterowie tej książki. To opowieść o tym, jak ważne w życiu jest szacunek do innych. O tym, że zawsze jest pora na to, by się zmienić. O tym, że nic nie jest białe ani czarne na zawsze. O tym, że osądzanie innych często jest krzywdzące i niesprawiedliwe. To dobrze, że autor tak często daje nam możliwość przyznać, jak bardzo się myliliśmy. To książka do której warto wrócić, by odkryć w niej drugie, trzecie i kolejne dno. Po to, by żyć lepiej – dla siebie innych. Bycie człowiekiem to wartość uniwersalna, której nie da się wpisać w ramy czasu, przestrzeni, kultury i wierzeń. Zupełnie tak jak bohaterów tej niezwykłej książki uwikłanych w misterną konstrukcję przemyślanej fabuły. Zachęcam do przeżycia tej przygody.

Anna Piotrowska